آیا ممکن است کلمات و عبارات در قرآن کریم از لحاظ تعداد تکرار خصوصًا تکرارهای خاص - مانند تکرارهای 12 و 14گانه آن، بدون علت و بدون اشاره به عترت (12 امام و 14 معصوم ص/س/ع ) آمده باشند !؟
آیا دلایل روایی، حدیثی، عقلی، عرفی، منطقی، علمی و غیره در تایید و یا در رد آن علل وجود دارد !؟
ایاتی ـ ۱۴ مورد در ۱۴ آیه :: «بِآیَاتِی آیَاتِی آیَاتِیَ«
1- اذْهَبْ أَنتَ وَأَخُوکَ بِآیَاتِی وَلَا تَنِیَا فِی ذِکْرِی (20طه ٤٢)
تو و برادرت معجزههاى مرا [براى مردم] ببرید و در یادکردن من سستى مکنید.
2- أَلَمْ تَکُنْ آیَاتِی تُتْلَىٰ عَلَیْکُمْ فَکُنتُم بِهَا تُکَذِّبُونَ (23المؤمنون ١٠٥)
آیا آیات من بر شما خوانده نمىشد و [همواره] آن را مورد تکذیب قرار نمىدادید؟
3- خُلِقَ الْإِنسَانُ مِنْ عَجَلٍ سَأُرِیکُمْ آیَاتِی فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ (21الأنبیاء ٣٧)
انسان از شتاب آفریده شده است. به زودى آیاتم را به شما نشان مىدهم. پس [عذاب را] به شتاب از من مخواهید.
4- قَدْ کَانَتْ آیَاتِی تُتْلَىٰ عَلَیْکُمْ فَکُنتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِکُمْ تَنکِصُونَ (23المؤمنون ٦٦)
در حقیقت، آیات من بر شما خوانده مىشد و شما بودید که همواره به قهقرا مىرفتید.
5- ذَٰلِکَ جَزَاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِمَا کَفَرُوا وَاتَّخَذُوا آیَاتِی وَرُسُلِی هُزُوًا (18الکهف ١٠٦)
این جهنم سزاى آنان است، چرا که کافر شدند و آیات من و پیامبرانم را به ریشخند گرفتند.
6- بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْکَ آیَاتِی فَکَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَکْبَرْتَ وَکُنتَ مِنَ الْکَافِرِینَ (39الزمر ٥٩)
[به او گویند:] آرى، نشانههاى من بر تو آمد و آنها را تکذیب کردى و تکبّر ورزیدى و از [جمله] کافران شدى.
7- حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوا قَالَ أَکَذَّبْتُم بِآیَاتِی وَلَمْ تُحِیطُوا بِهَا عِلْمًا أَمَّاذَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ (27النمل ٨٤)
تا چون [همه کافران] بیایند، [خدا] مىفرماید: «آیا نشانههاى مرا به دروغ گرفتید و حال آنکه از نظر علم، بدانها احاطه نداشتید؟ آیا [در طول حیات] چه مىکردید؟»
8- وَأَمَّا الَّذِینَ کَفَرُوا أَفَلَمْ تَکُنْ آیَاتِی تُتْلَىٰ عَلَیْکُمْ فَاسْتَکْبَرْتُمْ وَکُنتُمْ قَوْمًا مُّجْرِمِینَ (45الجاثیة ٣١)
و اما کسانى که کافر شدند [بدانها مىگویند:] «پس مگر آیات من بر شما خوانده نمىشد؟ و[لى] تکبر نمودید و مردمى بدکار بودید.»
9- وَآمِنُوا بِمَا أَنزَلْتُ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَکُمْ وَلَا تَکُونُوا أَوَّلَ کَافِرٍ بِهِ وَلَا تَشْتَرُوا بِآیَاتِی ثَمَنًا قَلِیلًا وَإِیَّایَ فَاتَّقُونِ (2البقرة ٤١)
و بدانچه نازل کردهام -که مؤید همان چیزى است که با شماست- ایمان آرید؛ و نخستین منکر آن نباشید، و آیات مرا به بهایى ناچیز نفروشید، و تنها از من پروا کنید.
10- یَا بَنِی آدَمَ إِمَّا یَأْتِیَنَّکُمْ رُسُلٌ مِّنکُمْ یَقُصُّونَ عَلَیْکُمْ آیَاتِی فَمَنِ اتَّقَىٰ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ (7الأعراف ٣٥)
اى فرزندان آدم، چون پیامبرانى از خودتان براى شما بیایند و آیات مرا بر شما بخوانند، پس هر کس به پرهیزگارى و صلاح گراید، نه بیمى بر آنان خواهد بود و نه اندوهگین مى شوند.
11- وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِینَ إِلَّا مُبَشِّرِینَ وَمُنذِرِینَ وَیُجَادِلُ الَّذِینَ کَفَرُوا بِالْبَاطِلِ لِیُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ وَاتَّخَذُوا آیَاتِی وَمَا أُنذِرُوا هُزُوًا (18الکهف ٥٦) :: و پیامبران [خود] را جز بشارتدهنده و بیمرسان گسیل نمىداریم، و کسانى که کافر شدهاند، به باطل مجادله مىکنند تا به وسیله آن، حق را پایمال گردانند، و نشانههاى من و آنچه را [بدان] بیم داده شدهاند به ریشخند گرفتند.
12- یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ أَلَمْ یَأْتِکُمْ رُسُلٌ مِّنکُمْ یَقُصُّونَ عَلَیْکُمْ آیَاتِی وَیُنذِرُونَکُمْ لِقَاءَ یَوْمِکُمْ هَٰذَا قَالُوا شَهِدْنَا عَلَىٰ أَنفُسِنَا وَغَرَّتْهُمُ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ کَانُوا کَافِرِینَ (6الأنعام ١٣٠) :: اى گروه جن و انس، آیا از میان شما فرستادگانى براى شما نیامدند که آیات مرا بر شما بخوانند و از دیدار این روزتان به شما هشدار دهند؟ گفتند: «ما به زیان خود گواهى دهیم.» [که آرى، آمدند] و زندگى دنیا فریبشان داد، و بر ضد خود گواهى دادند که آنان کافر بودهاند.
13- سَأَصْرِفُ عَنْ آیَاتِیَ الَّذِینَ یَتَکَبَّرُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَإِن یَرَوْا کُلَّ آیَةٍ لَّا یُؤْمِنُوا بِهَا وَإِن یَرَوْا سَبِیلَ الرُّشْدِ لَا یَتَّخِذُوهُ سَبِیلًا وَإِن یَرَوْا سَبِیلَ الْغَیِّ یَتَّخِذُوهُ سَبِیلًا ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا وَکَانُوا عَنْهَا غَافِلِینَ (7الأعراف ١٤٦) :: به زودى کسانى را که در زمین، بناحق تکبّر مىورزند، از آیاتم رویگردان سازم [به طورى که] اگر هر نشانهاى را [از قدرت من] بنگرند، بدان ایمان نیاورند، و اگر راه صواب را ببینند آن را برنگزینند، و اگر راه گمراهى را ببینند آن را راه خود قرار دهند. این بدان سبب است که آنان آیات ما را دروغ انگاشته و غفلت ورزیدند.
14- إِنَّا أَنزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِیهَا هُدًى وَنُورٌ یَحْکُمُ بِهَا النَّبِیُّونَ الَّذِینَ أَسْلَمُوا لِلَّذِینَ هَادُوا وَالرَّبَّانِیُّونَ وَالْأَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِن کِتَابِ اللَّهِ وَکَانُوا عَلَیْهِ شُهَدَاءَ فَلَا تَخْشَوُا النَّاسَ وَاخْشَوْنِ وَلَا تَشْتَرُوا بِآیَاتِی ثَمَنًا قَلِیلًا وَمَن لَّمْ یَحْکُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِکَ هُمُ الْکَافِرُونَ (5المائدة ٤٤) :: ما تورات را که در آن رهنمود و روشنایى بود نازل کردیم. پیامبرانى که تسلیم [فرمان خدا] بودند، به موجب آن براى یهود داورى مىکردند؛ و [همچنین] الهیّون و دانشمندان به سبب آنچه از کتاب خدا به آنان سپرده شده و بر آن گواه بودند. پس، از مردم نترسید و از من بترسید، و آیات مرا به بهاى ناچیزى مفروشید؛ و کسانى که به موجب آنچه خدا نازل کرده داورى نکردهاند، آنان خود کافرانند.
آیا میدانید و باور میکنید و لذت می برید و ... که تمامی موارد فوق و صدها و حتی هزاران مورد دیگر فقط 14 بار تکرار شده اند !!!؟؟؟ لطفًا و حتمًا خودتان در آدرسهای ذیل جزییات بیشتر را تحقیق نمایید تا به مرحله یقین برسید، ان شاء الله.
«فِی کِتَابٍ / فِی کِتَابِ / فِی کِتَابٍ / فِی کِتَابٍ ۚ« ::
نتیجه جستجو :: "؟فی کتاب" ـ ۱۴ مورد در ۱۴ آیه
1- فِی کِتَابٍ مَّکْنُونٍ (56الواقعة ٧٨) :: در کتابى نهفته،
2- قَالَ عِلْمُهَا عِندَ رَبِّی فِی کِتَابٍ لَّا یَضِلُّ رَبِّی وَلَا یَنسَى (20طه ٥٢)
گفت: «علم آن، در کتابى نزد پروردگار من است. پروردگارم نه خطا مىکند و نه فراموش مىنماید.»
3- وَمَا مِنْ غَائِبَةٍ فِی السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِلَّا فِی کِتَابٍ مُّبِینٍ (27النمل ٧٥) و هیچ پنهانى در آسمان و زمین نیست، مگر اینکه در کتابى روشن [درج] است.
4- أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّ ذَٰلِکَ فِی کِتَابٍ إِنَّ ذَٰلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ (22الحج ٧٠)
آیا ندانستهاى که خداوند آنچه را در آسمان و زمین است مىداند؟ اینها [همه] در کتابى [مندرج] است. قطعاً این بر خدا آسان است.
5- وَمَا مِن دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا وَیَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا کُلٌّ فِی کِتَابٍ مُّبِینٍ (11هود ٦)
و هیچ جنبندهاى در زمین نیست مگر [اینکه] روزیش بر عهده خداست، و [او] قرارگاه و محل مُردنش را مىداند. همه [اینها] در کتابى روشن [ثبت] است.
6- مَا أَصَابَ مِن مُّصِیبَةٍ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی أَنفُسِکُمْ إِلَّا فِی کِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا إِنَّ ذَٰلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ (57الحدید ٢٢)
هیچ مصیبتى نه در زمین و نه در نفسهاى شما [= به شما] نرسد، مگر آنکه پیش از آنکه آن را پدید آوریم، در کتابى است. این [کار] بر خدا آسان است.
7- وَقَالَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَالْإِیمَانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فِی کِتَابِ اللَّهِ إِلَىٰ یَوْمِ الْبَعْثِ فَهَٰذَا یَوْمُ الْبَعْثِ وَلَٰکِنَّکُمْ کُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (30الروم ٥٦)
و[لى] کسانى که دانش و ایمان یافتهاند، مىگویند: «قطعاً شما [به موجب آنچه] در کتاب خدا[ست] تا روز رستاخیز ماندهاید، و این، روز رستاخیز است ولى شما خودتان نمىدانستید.»
8- وَالَّذِینَ آمَنُوا مِن بَعْدُ وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا مَعَکُمْ فَأُولَٰئِکَ مِنکُمْ وَأُولُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَىٰ بِبَعْضٍ فِی کِتَابِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ (8الأنفال ٧٥) و کسانى که بعداً ایمان آورده و هجرت نموده و همراه شما جهاد کردهاند،
اینان از زمره شمایند، و خویشاوندان نسبت به یکدیگر [از دیگران] در کتاب خدا سزاوارترند. آرى، خدا به هر چیزى داناست.
9- وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ لَا یَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ وَیَعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلَّا یَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِی ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ
وَلَا رَطْبٍ وَلَا یَابِسٍ إِلَّا فِی کِتَابٍ مُّبِینٍ (6الأنعام ٥٩) و کلیدهاى غیب، تنها نزد اوست. جز او [کسى] آن را نمىداند، و آنچه در خشکى و دریاست مىداند، و هیچ برگى فرو نمىافتد مگر [اینکه] آن را مىداند، و هیچ دانهاى در تاریکیهاى زمین، و هیچ تر و خشکى نیست مگر اینکه در کتابى روشن [ثبت ]است.
10- وَاللَّهُ خَلَقَکُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ جَعَلَکُمْ أَزْوَاجًا وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنثَىٰ وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ
وَمَا یُعَمَّرُ مِن مُّعَمَّرٍ وَلَا یُنقَصُ مِنْ عُمُرِهِ إِلَّا فِی کِتَابٍ إِنَّ ذَٰلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ (35فاطر ١١)
و خدا[ست که] شما را از خاکى آفرید، سپس از نطفهاى، آنگاه شما را جفت جفت گردانید، و هیچ مادینهاى بار نمىگیرد و بار نمىنهد مگر به علم او.
و هیچ سالخوردهاى عمر دراز نمىیابد و از عمرش کاسته نمىشود، مگر آنکه در کتابى [مندرج ]است. در حقیقت، این [کار] بر خدا آسان است!
11- وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لَا تَأْتِینَا السَّاعَةُ قُلْ بَلَىٰ وَرَبِّی لَتَأْتِیَنَّکُمْ عَالِمِ الْغَیْبِ لَا یَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَلَا فِی الْأَرْضِ
وَلَا أَصْغَرُ مِن ذَٰلِکَ وَلَا أَکْبَرُ إِلَّا فِی کِتَابٍ مُّبِینٍ (34سبإ ٣) و کسانى که کافر شدند، گفتند: «رستاخیز براى ما نخواهد آمد.» بگو: «چرا، سوگند به پروردگارم که حتماً براى شما خواهد آمد. [همان] داناى نهان[ها] که هموزن ذرهاى، نه در آسمانها و نه در زمین، از وى پوشیده نیست، و نه کوچکتر از آن و نه بزرگتر از آن است مگر اینکه در کتابى روشن [درج شده] است.»
12- النَّبِیُّ أَوْلَىٰ بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنفُسِهِمْ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ وَأُولُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَىٰ بِبَعْضٍ فِی کِتَابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُهَاجِرِینَ
إِلَّا أَن تَفْعَلُوا إِلَىٰ أَوْلِیَائِکُم مَّعْرُوفًا کَانَ ذَٰلِکَ فِی الْکِتَابِ مَسْطُورًا (33الأحزاب ٦)
پیامبر به مؤمنان از خودشان سزاوارتر [و نزدیکتر] است و همسرانش مادران ایشانند، و خویشاوندان [طبق] کتاب خدا، بعضى [نسبت] به بعضى اولویت دارند
[و] بر مؤمنان و مهاجران [مقدّمند]، مگر آنکه بخواهید به دوستان [مؤمن] خود [وصیت یا ]احسانى کنید، و این در کتاب [خدا] نگاشته شده است.
13- وَمَا تَکُونُ فِی شَأْنٍ وَمَا تَتْلُو مِنْهُ مِن قُرْآنٍ وَلَا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلَّا کُنَّا عَلَیْکُمْ شُهُودًا إِذْ تُفِیضُونَ فِیهِ
وَمَا یَعْزُبُ عَن رَّبِّکَ مِن مِّثْقَالِ ذَرَّةٍ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی السَّمَاءِ وَلَا أَصْغَرَ مِن ذَٰلِکَ وَلَا أَکْبَرَ إِلَّا فِی کِتَابٍ مُّبِینٍ (10یونس ٦١)
و در هیچ کارى نباشى و از سوى او [=خدا] هیچ [آیهاى] از قرآن نخوانى و هیچ کارى نکنید، مگر اینکه ما بر شما گواه باشیم آنگاه که بدان مبادرت مىورزید.
و هموزن ذرّهاى، نه در زمین و نه در آسمان از پروردگار تو پنهان نیست، و نه کوچکتر و نه بزرگتر از آن چیزى نیست، مگر اینکه در کتابى روشن [درج شده] است.
14- إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِی کِتَابِ اللَّهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَٰلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ فَلَا تَظْلِمُوا فِیهِنَّ أَنفُسَکُمْ وَقَاتِلُوا الْمُشْرِکِینَ کَافَّةً کَمَا یُقَاتِلُونَکُمْ کَافَّةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ (9التوبة ٣٦) در حقیقت، شماره ماهها نزد خدا، از روزى که آسمانها و زمین را آفریده، در کتاب [علم] خدا، دوازده ماه است؛ از این [دوازده ماه]، چهار ماه، [ماهِ] حرام است. این است آیین استوار، پس در این [چهار ماه ]بر خود ستم مکنید، و همگى با مشرکان بجنگید، چنانکه آنان همگى با شما مىجنگند، و بدانید که خدا با پرهیزگاران است.
گفتش: قربی یعنی چی !؟ در قرآن چند نفرند !؟
گفت: اولو القربی !؟ اولی القربی !؟ ...
... ذی القربی !؟ ذا القربی !؟ ذوی القربی !؟
بابا معلوم دیگه !؟
همون 14 معصوم ص/س/ع هستند و بس !!!
اینا رو فهمیدیم !؟
حالا باید عمل خالص را صبورانه با توکل و رضایت ادامه دهیم !
تا به مقام فنا برسیم !
راستی !
و تبلیغ و اشاعه حق و حقیقت رو فراموش نکنیم !
ان شاء الله.
نتیجهٔ جستجو برای «"اول* القربی" | "*ذ* *قربی"»: ۱۴ مورد در ۱۳ آیه یافت شد.
جزئیات جستجو
ترجمه
(۱) وَآتِ ذَا الْقُرْبَىٰ حَقَّهُ وَالْمِسْکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِیرًا ﴿الإسراء: ٢٦﴾
و حقّ نزدیکان را بپرداز، و (همچنین حق) مستمند و وامانده در راه را! و هرگز اسراف و تبذیر مکن، (۱۷: ۲۶)
(۲) وَإِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُولُو الْقُرْبَىٰ وَالْیَتَامَىٰ وَالْمَسَاکِینُ فَارْزُقُوهُم مِّنْهُ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَّعْرُوفًا ﴿النساء: ٨﴾
و اگر بهنگام تقسیم (ارث)، خویشاوندان (و طبقهای که ارث نمیبرند) و یتیمان و مستمندان، حضور داشته باشند، چیزی از آن اموال را به آنها بدهید! و با آنان به طور شایسته سخن بگویید! (۴: ۸)
آیا ممکن است کلمات و عبارات در قرآن کریم از لحاظ تعداد تکرار خصوصًا تکرارهای خاص - مانند تکرارهای 12 و 14گانه آن، بدون علت و بدون اشاره به عترت (12 امام و 14 معصوم ص/س/ع ) آمده باشند !؟
آیا دلایل روایی، حدیثی، عقلی، عرفی، منطقی، علمی و غیره در تایید و یا در رد آن علل وجود دارد !؟
------------------------------------------------------------------------
نتیجهٔ جستجو برای «"*ک بالحق"|"*علیک * بالحق"|"*علیک * * بالحق"»: ۱۴ مورد در ۱۴ آیه یافت شد.
(۱) وَأَتَیْنَاکَ بِالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ
﴿الحجر: ٦٤﴾ :: ما واقعیّت مسلّمی
را برای تو آوردهایم؛ و راست میگوییم! (۱۵: ۶۴)
(۲) قَالُوا بَشَّرْنَاکَ بِالْحَقِّ
فَلَا تَکُن مِّنَ الْقَانِطِینَ ﴿الحجر: ٥٥﴾ ::
گفتند: «تو را به حق
بشارت دادیم؛ از مأیوسان مباش!» (۱۵: ۵۵)
(۳) وَلَا یَأْتُونَکَ
بِمَثَلٍ إِلَّا جِئْنَاکَ
بِالْحَقِّ وَأَحْسَنَ تَفْسِیرًا ﴿الفرقان: ٣٣﴾
آنان هیچ مثلی
برای تو نمیآورند مگر اینکه ما حق را برای تو میآوریم، و تفسیری بهتر (و پاسخی دندان
شکن که در برابر آن ناتوان شوند)! (۲۵: ۳۳)
(۴) تِلْکَ آیَاتُ
اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَیْکَ
بِالْحَقِّ وَإِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ
﴿البقرة: ٢٥٢﴾
اینها، آیات
خداست که به حق، بر تو میخوانیم؛ و تو از رسولان (ما) هستی. (۲: ۲۵۲)
(۵) إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ بِالْحَقِّ
بَشِیرًا وَنَذِیرًا وَلَا تُسْأَلُ عَنْ أَصْحَابِ الْجَحِیمِ ﴿البقرة: ١١٩﴾
ما تو را به
حق، برای بشارت و بیم دادن (مردم جهان) فرستادیم؛ و تو مسئول (گمراهی) دوزخیان (پس
از ابلاغ رسالت) نیستی! (۲: ۱۱۹)
(۶) تِلْکَ آیَاتُ
اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَیْکَ
بِالْحَقِّ وَمَا اللَّهُ یُرِیدُ
ظُلْمًا لِّلْعَالَمِینَ ﴿آلعمران: ١٠٨﴾
اینها آیات
خداست؛ که بحق بر تو میخوانیم. و خداوند (هیچ گاه) ستمی برای (احدی از) جهانیان نمیخواهد.
(۳: ۱۰۸)
(۷) کَمَا أَخْرَجَکَ
رَبُّکَ مِن بَیْتِکَ بِالْحَقِّ
وَإِنَّ فَرِیقًا مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ لَکَارِهُونَ ﴿الأنفال: ٥﴾
همانگونه که
خدا تو را بحق از خانه (به سوی میدان بدر،) بیرون فرستاد، در حالی که گروهی از مؤمنان ناخشنود بودند (؛ ولی سرانجامش پیروزی بود! ناخشنودی
عدهای از چگونگی تقسیم غنایم بدر نیز چنین است)! (۸: ۵)
(۸) إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ بِالْحَقِّ
بَشِیرًا وَنَذِیرًا وَإِن مِّنْ أُمَّةٍ إِلَّا خَلَا فِیهَا نَذِیرٌ ﴿فاطر: ٢٤﴾
ما تو را بحق
برای بشارت و انذار فرستادیم؛ و هر امّتی در گذشته انذارکنندهای داشته است! (۳۵:
۲۴)
(۹) نَّحْنُ نَقُصُّ عَلَیْکَ نَبَأَهُم بِالْحَقِّ إِنَّهُمْ فِتْیَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ
هُدًى ﴿الکهف: ١٣﴾
ما داستان آنان
را بحق برای تو بازگو میکنیم؛ آنها جوانانی بودند که به پروردگارشان ایمان آوردند،
و ما بر هدایتشان افزودیم. (۱۸: ۱۳)
(۱۰) نَزَّلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ
مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ وَأَنزَلَ التَّوْرَاةَ وَالْإِنجِیلَ ﴿آلعمران:
٣﴾
(همان کسی که)
کتاب را بحق بر تو نازل کرد، که با نشانههای کتب پیشین، منطبق است؛ و «تورات» و «انجیل» را. (۳: ۳)
(۱۱) تِلْکَ آیَاتُ
اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَیْکَ
بِالْحَقِّ فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَ
اللَّهِ وَآیَاتِهِ یُؤْمِنُونَ ﴿الجاثیة: ٦﴾
اینها آیات
خداوند است که ما آن را بحقّ بر تو تلاوت میکنیم؛ اگر آنها به این آیات ایمان نیاورند،
به کدام سخن بعد از سخن خدا و آیاتش ایمان میآورند؟! (۴۵: ۶)
(۱۲) قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِن رَّبِّکَ
بِالْحَقِّ لِیُثَبِّتَ الَّذِینَ آمَنُوا وَهُدًى وَبُشْرَىٰ لِلْمُسْلِمِینَ
﴿النحل:
١٠٢﴾
بگو، روح القدس
آن را از جانب پروردگارت بحقّ نازل کرده، تا افراد باایمان را ثابتقدم گرداند؛ و هدایت و بشارتی است برای عموم مسلمانان! (۱۶: ۱۰۲)
(۱۳) إِنَّا أَنزَلْنَا عَلَیْکَ الْکِتَابَ لِلنَّاسِ
بِالْحَقِّ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَلِنَفْسِهِ
وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا یَضِلُّ عَلَیْهَا
وَمَا أَنتَ عَلَیْهِم بِوَکِیلٍ ﴿الزمر: ٤١﴾
ما این کتاب
(آسمانی) را برای مردم بحق بر تو نازل کردیم؛ هر کس هدایت را پذیرد به نفع خود اوست؛ و هر کس گمراهی را برگزیند، تنها به زیان خود گمراه
میگردد؛ و تو مأمور اجبار آنها به هدایت
نیستی. (۳۹: ۴۱)
(۱۴) أَفَغَیْرَ اللَّهِ
أَبْتَغِی حَکَمًا وَهُوَ الَّذِی أَنزَلَ إِلَیْکُمُ الْکِتَابَ مُفَصَّلًا وَالَّذِینَ
آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَعْلَمُونَ
أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِّن رَّبِّکَ بِالْحَقِّ فَلَا تَکُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِینَ ﴿الأنعام: ١١٤﴾
(با این حال،) آیا غیر خدا را به داوری طلبم؟! در حالی که اوست که این کتاب آسمانی را، که همه چیز در آن آمده، به سوی شما فرستاده است؛
و کسانی که به آنها کتاب آسمانی دادهایم میدانند این کتاب، بحق از طرف پروردگارت نازل شده؛ بنابر این از تردیدکنندگان مباش! (۶: ۱۱۴)
آیا میدانید و باور میکنید و لذت می برید و ... که تمامی موارد فوق و صدها و حتی هزاران مورد دیگر فقط 14 بار تکرار شده اند !!!؟؟؟ لطفًا و حتمًا خودتان در آدرسهای ذیل جزییات بیشتر را تحقیق نمایید تا به مرحله یقین برسید، ان شاء الله.
آیا ممکن است کلمات و عبارات در قرآن کریم از لحاظ تعداد تکرار خصوصًا تکرارهای خاص - مانند تکرارهای 12 و 14گانه آن، بدون علت و بدون اشاره به عترت (12 امام و 14 معصوم ص/س/ع ) آمده باشند !؟ آیا دلایل روایی، حدیثی، عقلی، عرفی، منطقی، علمی و غیره در تایید و یا در رد آن علل وجود دارد !؟
=====================================================================================================================================
نتیجهٔ جستجو برای
«ن*ز*ل+حق»: ۶۸ مورد در ۲۹ آیه ... ولی فقط 14 آیه ...
(۱) مَا نُنَزِّلُ الْمَلَائِکَةَ إِلَّا بِالْحَقِّ وَمَا کَانُوا إِذًا مُّنظَرِینَ ﴿الحجر: ٨﴾
(امّا اینها باید بدانند) ما فرشتگان را، جز بحق، نازل نمیکنیم،؛ و هرگاه نازل شوند، دیگر به اینها مهلت داده نمیشود
(؛ و در صورت انکار، به عذاب الهی نابود میگردند)!
(۱۵: ۸)
(۲) إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ
بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّینَ ﴿الزمر: ٢﴾
ما
این کتاب را بحقّ بر تو نازل کردیم؛ پس خدا را پرستش کن و دین خود را برای او خالص
گردان! (۳۹: ۲)
(۳) اللَّهُ الَّذِی
أَنزَلَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ
وَالْمِیزَانَ وَمَا یُدْرِیکَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِیبٌ ﴿الشورى: ١٧﴾
خداوند
کسی است که کتاب را بحق نازل کرد و میزان (سنجش حق و باطل و خبر قیامت) را نیز؛ تو
چه میدانی شاید ساعت (قیام قیامت)
نزدیک باشد! (۴۲: ۱۷)
(۴) قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِن رَّبِّکَ
بِالْحَقِّ لِیُثَبِّتَ الَّذِینَ آمَنُوا وَهُدًى وَبُشْرَىٰ لِلْمُسْلِمِینَ
﴿النحل: ١٠٢﴾
بگو،
روح القدس آن را از جانب پروردگارت بحقّ نازل کرده، تا افراد باایمان را ثابتقدم گرداند؛
و هدایت و بشارتی است برای عموم مسلمانان!
(۱۶: ۱۰۲)
(۵) ذَٰلِکَ بِأَنَّ
اللَّهَ نَزَّلَ الْکِتَابَ
بِالْحَقِّ وَإِنَّ الَّذِینَ اخْتَلَفُوا فِی الْکِتَابِ لَفِی شِقَاقٍ
بَعِیدٍ ﴿البقرة: ١٧٦﴾
اینها، به خاطر آن است که خداوند، کتاب (آسمانی) را به حق، (و توأم با نشانهها و دلایل روشن،) نازل کرده؛ و آنها که در آن اختلاف میکنند،
(و
با کتمان و تحریف، اختلاف به وجود میآورند،) در شکاف و (پراکندگی) عمیقی قرار دارند. (۲:
۱۷۶)
(۶) أَفَمَن یَعْلَمُ
أَنَّمَا أُنزِلَ إِلَیْکَ
مِن رَّبِّکَ الْحَقُّ کَمَنْ هُوَ أَعْمَىٰ إِنَّمَا یَتَذَکَّرُ أُولُو
الْأَلْبَابِ ﴿الرعد: ١٩﴾
آیا
کسی که میداند آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده حق است، همانند کسی است که نابیناست؟! تنها صاحبان اندیشه متذکّر میشوند...
(۱۳: ۱۹)
(۷) إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ
لِتَحْکُمَ بَیْنَ النَّاسِ بِمَا أَرَاکَ اللَّهُ وَلَا تَکُن لِّلْخَائِنِینَ خَصِیمًا
﴿النساء: ١٠٥﴾
ما
این کتاب را بحق بر تو نازل کردیم؛ تا به آنچه خداوند به تو آموخته، در میان مردم قضاوت
کنی؛ و از کسانی مباش که از خائنان حمایت
نمایی! (۴: ۱۰۵)
(۸) وَیَرَى الَّذِینَ
أُوتُوا الْعِلْمَ الَّذِی أُنزِلَ
إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ هُوَ الْحَقَّ وَیَهْدِی إِلَىٰ صِرَاطِ الْعَزِیزِ
الْحَمِیدِ ﴿سبإ: ٦﴾
کسانی
که به ایشان علم داده شده، آنچه را از سوی پروردگارت بر تو نازل شده حق می دانند و
به راه خداوند عزیز و حمید هدایت میکند. (۳۴: ۶)
(۹) نَزَّلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ
مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ وَأَنزَلَ التَّوْرَاةَ وَالْإِنجِیلَ ﴿آلعمران:
٣﴾
(همان
کسی که) کتاب را بحق بر تو نازل کرد، که با نشانههای کتب پیشین، منطبق است؛ و «تورات»
و «انجیل» را. (۳: ۳)
(۱۰) وَبِالْحَقِّ
أَنزَلْنَاهُ وَبِالْحَقِّ نَزَلَ وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا مُبَشِّرًا وَنَذِیرًا
﴿الإسراء: ١٠٥﴾
و
ما قرآن را بحق نازل کردیم؛ و بحق نازل شد؛ و تو را، جز بعنوان بشارتدهنده و بیمدهنده،
نفرستادیم!
(۱۷: ۱۰۵)
(۱۱) إِنَّا أَنزَلْنَا عَلَیْکَ الْکِتَابَ لِلنَّاسِ
بِالْحَقِّ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَلِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا یَضِلُّ
عَلَیْهَا وَمَا أَنتَ عَلَیْهِم بِوَکِیلٍ ﴿الزمر: ٤١﴾
ما این کتاب (آسمانی) را برای مردم بحق بر تو نازل کردیم؛ هر کس هدایت را پذیرد به نفع خود اوست؛ و هر کس گمراهی را برگزیند، تنها به زیان خود گمراه میگردد؛
و تو مأمور اجبار آنها به هدایت نیستی. (۳۹: ۴۱)
(۱۳) بِسْمِ اللَّهِ
الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ المر تِلْکَ آیَاتُ الْکِتَابِ وَالَّذِی أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ الْحَقُّ
وَلَٰکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿الرعد: ١﴾
المر،
اینها آیات کتاب (آسمانی) است؛ و آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده، حقّ است؛ ولی
بیشتر مردم ایمان نمیآورند! (۱۳:
۱)
(۲۰) أَلَمْ یَأْنِ
لِلَّذِینَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا
یَکُونُوا کَالَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِن قَبْلُ
فَطَالَ عَلَیْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَکَثِیرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ ﴿الحدید: ١٦﴾
آیا وقت آن نرسیده است که دلهای مؤمنان در برابر ذکر خدا و آنچه از حقّ نازل کرده است خاشع گردد؟! و مانند کسانی نباشند که در گذشته به آنها کتاب آسمانی داده شد،
سپس
زمانی طولانی بر آنها گذشت و قلبهایشان قساوت پیدا کرد؛ و بسیاری از آنها گنهکارند! (۵۷:
۱۶)
(۲۱) أَفَغَیْرَ اللَّهِ
أَبْتَغِی حَکَمًا وَهُوَ الَّذِی أَنزَلَ إِلَیْکُمُ الْکِتَابَ مُفَصَّلًا وَالَّذِینَ
آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ
یَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِّن رَّبِّکَ بِالْحَقِّ فَلَا تَکُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِینَ ﴿الأنعام: ١١٤﴾
(با این حال،) آیا غیر خدا را به داوری طلبم؟! در حالی که اوست که این کتاب آسمانی را، که همه چیز در آن آمده، به سوی شما فرستاده است؛
و
کسانی که به آنها کتاب آسمانی دادهایم میدانند این کتاب، بحق از طرف پروردگارت نازل شده؛ بنابر این از
تردیدکنندگان مباش! (۶: ۱۱۴)
(۲۷) کَانَ النَّاسُ
أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِیِّینَ مُبَشِّرِینَ وَمُنذِرِینَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ
... ﴿البقرة: ٢١٣﴾
مردم (در آغاز) یک دسته بودند؛ (و تضادی در میان آنها وجود نداشت. بتدریج جوامع و طبقات پدید آمد و اختلافات و تضادهایی در میان آنها پیدا شد، در این حال)
خداوند، پیامبران را برانگیخت؛ تا مردم را بشارت و بیم دهند و کتاب آسمانی، که به سوی حق دعوت میکرد، با آنها نازل نمود؛ ... (۲: ۲۱۳)
آیا میدانید و باور میکنید و لذت می برید و ... که تمامی موارد فوق و صدها و حتی هزاران مورد دیگر فقط 14 بار تکرار شده اند !!!؟؟؟ لطفًا و حتمًا خودتان در آدرسهای ذیل جزییات بیشتر را تحقیق نمایید تا به مرحله یقین برسید، ان شاء الله.