عیدی و شرط عیدی

قَالَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَیْنَا مَائِدَةً مِّنَ السَّمَاءِ
 تَکُونُ لَنَا عِیدًا لِّأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآیَةً مِّنکَ ۖ
وَارْزُقْنَا وَأَنتَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ [٥:١١٤]

عیسی بن مریم عرض کرد:
«خداوندا! پروردگارا! از آسمان مائده‌ای بر ما بفرست!
 تا برای اول و آخر ما، عیدی باشد، و نشانه‌ای از تو؛
 و به ما روزی ده! تو بهترین روزی دهندگانی!»
114 
 
قَالَ اللَّهُ إِنِّی مُنَزِّلُهَا عَلَیْکُمْ ۖ
 فَمَن یَکْفُرْ بَعْدُ مِنکُمْ
فَإِنِّی أُعَذِّبُهُ عَذَابًا
لَّا أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِّنَ الْعَالَمِینَ [٥:١١٥]

خداوند (دعای او را مستجاب کرد؛ و) فرمود:
 «من آن را بر شما نازل می‌کنم؛ ولی هر کس از شما بعد از آن کافر گردد
 (و راه انکار پوید)، او را مجازاتی می‌کنم
که احدی از جهانیان را چنان مجازات نکرده باشم!»
115