مَقام!مقامع ـ ۱۴ مورد در ۱۴ آیه

مَقام!مقامع    ـ   ۱۴ مورد در ۱۴ آیه  

 «مَّقَامِ مَّقَامُ مَقَامَهُمَا مَّقَامِی مَقَامِی مَقَامًا مَّقَامًا وَمَقَامٍ مَّقَامِکَ مَقَامٌ مَقَامٍ مَقَامَ«

1- وَکُنُوزٍ وَمَقَامٍ کَرِیمٍ (26الشعراء ٥٨)   ::  و گنجینه‌ها و جایگاه‌هاى پر ناز و نعمت بیرون کردیم.

2- وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ کَرِیمٍ (44الدخان ٢٦)   ::  و کشتزارها و جایگاه‌هاى نیکو،

3- إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی مَقَامٍ أَمِینٍ (44الدخان ٥١)   ::  به راستى پرهیزگاران در جایگاهى آسوده [اند]،

4- وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ (55الرحمن ٤٦)   ::  و هر کس را که از مقام پروردگارش بترسد دو باغ است.

5- وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ (37الصافات ١٦٤)   ::  و هیچ یک از ما [فرشتگان‌] نیست مگر [اینکه‌] براى او [مقام و] مرتبه‌اى معیّن است.

6- وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ (79النازعات ٤٠)

و اما کسى که از ایستادن در برابر پروردگارش هراسید، و نفس خود را از هوس باز داشت...

7- وَلَنُسْکِنَنَّکُمُ الْأَرْضَ مِن بَعْدِهِمْ ذَٰلِکَ لِمَنْ خَافَ مَقَامِی وَخَافَ وَعِیدِ (14ابراهیم ١٤)

و قطعاً شما را پس از ایشان در آن سرزمین سکونت خواهیم داد. این براى کسى است که از ایستادن [در محشر به هنگام حساب‌] در پیشگاه من بترسد و از تهدیدم بیم داشته باشد.

8- وَمِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّکَ عَسَىٰ أَن یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقَامًا مَّحْمُودًا (17الإسراء ٧٩)

و پاسى از شب را زنده بدار، تا براى تو [به منزله‌] نافله‌اى باشد، امید که پروردگارت تو را به مقامى ستوده برساند.

9- قَالَ عِفْرِیتٌ مِّنَ الْجِنِّ أَنَا آتِیکَ بِهِ قَبْلَ أَن تَقُومَ مِن مَّقَامِکَ وَإِنِّی عَلَیْهِ لَقَوِیٌّ أَمِینٌ (27النمل ٣٩)

عفریتى از جن گفت: «من آن را پیش از آنکه از مجلس خود برخیزى براى تو مى‌آورم و بر این [کار] سخت توانا و مورد اعتمادم.»

10- وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ قَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا أَیُّ الْفَرِیقَیْنِ خَیْرٌ مَّقَامًا وَأَحْسَنُ نَدِیًّا (19مریم ٧٣)

و چون آیات روشن ما بر آنان خوانده شود، کسانى که کفر ورزیده‌اند به آنان که ایمان آورده‌اند مى‌گویند: «کدام یک از [ما] دو گروه جایگاهش بهتر و محفلش آراسته‌تر است؟»

11- فِیهِ آیَاتٌ بَیِّنَاتٌ مَّقَامُ إِبْرَاهِیمَ وَمَن دَخَلَهُ کَانَ آمِنًا وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَیْهِ سَبِیلًا وَمَن کَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ عَنِ الْعَالَمِینَ (3آل‌عمران ٩٧)

در آن، نشانه‌هایى روشن است [از جمله‌] مقام ابراهیم است؛ و هر که در آن درآید در امان است؛ و براى خدا، حج آن خانه، بر عهده مردم است؛ [البته بر] کسى که بتواند به سوى آن راه یابد. و هر که کفر ورزد، یقیناً خداوند از جهانیان بى‌نیاز است.

12- وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثَابَةً لِّلنَّاسِ وَأَمْنًا وَاتَّخِذُوا مِن مَّقَامِ إِبْرَاهِیمَ مُصَلًّى وَعَهِدْنَا إِلَىٰ إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ أَن طَهِّرَا بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ وَالْعَاکِفِینَ وَالرُّکَّعِ السُّجُودِ (2البقرة ١٢٥)

و چون خانه [کعبه‌] را براى مردم محل اجتماع و [جاى‌] امنى قرار دادیم، [و فرمودیم:] «در مقام ابراهیم، نمازگاهى براى خود اختیار کنید»، و به ابراهیم و اسماعیل فرمان دادیم که: «خانه مرا براى طواف‌کنندگان و معتکفان و رکوع و سجودکنندگان پاکیزه کنید.»

13- فَإِنْ عُثِرَ عَلَىٰ أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّا إِثْمًا فَآخَرَانِ یَقُومَانِ مَقَامَهُمَا مِنَ الَّذِینَ اسْتَحَقَّ عَلَیْهِمُ الْأَوْلَیَانِ فَیُقْسِمَانِ بِاللَّهِ لَشَهَادَتُنَا أَحَقُّ مِن شَهَادَتِهِمَا وَمَا اعْتَدَیْنَا إِنَّا إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِینَ (5المائدة ١٠٧)

و اگر معلوم شد که آن دو دستخوش گناه شده‌اند، دو تن دیگر از کسانى که بر آنان ستم رفته است، و هر دو [به میت‌] نزدیکترند، به جاى آن دو [شاهد قبلى‌] قیام کنند؛ پس به خدا سوگند یاد مى‌کنند که: گواهى ما قطعاً از گواهى آن دو درست‌تر است، و [از حق‌] تجاوز نکرده‌ایم، چرا که [اگر چنین کنیم‌] از ستمکاران خواهیم بود.

14- وَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ نُوحٍ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ إِن کَانَ کَبُرَ عَلَیْکُم مَّقَامِی وَتَذْکِیرِی بِآیَاتِ اللَّهِ فَعَلَى اللَّهِ تَوَکَّلْتُ فَأَجْمِعُوا أَمْرَکُمْ وَشُرَکَاءَکُمْ ثُمَّ لَا یَکُنْ أَمْرُکُمْ عَلَیْکُمْ غُمَّةً ثُمَّ اقْضُوا إِلَیَّ وَلَا تُنظِرُونِ (10یونس ٧١) و خبر نوح را بر آنان بخوان، آنگاه که به قوم خود گفت: «اى قوم من، اگر ماندن من [در میان شما] و اندرز دادن من به آیات خدا، بر شما گران آمده است، [بدانید که من‌] بر خدا توکّل کرده‌ام. پس [در] کارتان با شریکان خود همداستان شوید، تا کارتان بر شما ملتبس ننماید سپس در باره من تصمیم بگیرید و مهلتم ندهید.»

This document is printed with Zekr 1.1.0 (http://zekr.org).