آیا ممکن است کلمات و عبارات در قرآن کریم از لحاظ تعداد تکرار خصوصًا تکرارهای خاص –
مانند تکرارهای 12 و 14گانه آن، بدون علت و بدون اشاره به عترت (12 امام و 14 معصوم ص/س/ع ) آمده باشند !؟
آیا دلایل روایی، حدیثی، عقلی، عرفی، منطقی، علمی و غیره در تایید و یا در رد آن علل وجود دارد !؟
آیا در تاریخ اسلام و مذاهب عامه و خاصه، کسی آمار مذکور را جمع آوری و یا مورد تحقیق قرار داده است !؟
آیا 365 "یوم" مهمند ولی هزاران تکرار 12 و 14 تایی اشاره نیستند !؟
نتیجه جستجو برای «مولا» : ۱۸ مورد در ۱۴ آیه یافت شد :
: چند " مولا " ی مثبت و حق دارد !؟
(۱) بَلِ اللَّهُ مَوْلَاکُمْ وَهُوَ خَیْرُ النَّاصِرِینَ ﴿آلعمران:
١٥٠﴾ :: (آنها
تکیهگاه شما نیستند،) بلکه ولی و سرپرست شما، خداست؛ و او بهترین یاوران است. (۳:
۱۵۰)
(۲) یَدْعُو لَمَن
ضَرُّهُ أَقْرَبُ مِن نَّفْعِهِ لَبِئْسَ الْمَوْلَىٰ وَلَبِئْسَ الْعَشِیرُ
﴿الحج: ١٣﴾
او
کسی را میخواند که زیانش از نفعش نزدیکتر است؛ چه بد مولا و یاوری، و چه بد مونس و
معاشری! (۲۲: ۱۳)
(۳) ثُمَّ رُدُّوا
إِلَى اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ أَلَا لَهُ الْحُکْمُ وَهُوَ
أَسْرَعُ الْحَاسِبِینَ ﴿الأنعام: ٦٢﴾
سپس
(تمام بندگان) به سوی خدا، که مولای حقیقی آنهاست، بازمیگردند. بدانید که حکم و داوری،
مخصوص اوست؛ و او، سریعترین
حسابگران است! (۶: ۶۲)
(۴) یَوْمَ لَا
یُغْنِی مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَیْئًا وَلَا هُمْ یُنصَرُونَ ﴿الدخان: ٤١﴾
روزی
که هیچ دوستی کمترین کمکی به دوستش نمیکند، و از هیچسو یاری نمیشوند؛ (۴۴: ۴۱)
(۵) قَدْ فَرَضَ اللَّهُ
لَکُمْ تَحِلَّةَ أَیْمَانِکُمْ وَاللَّهُ مَوْلَاکُمْ وَهُوَ الْعَلِیمُ الْحَکِیمُ
﴿التحریم: ٢﴾
خداوند
راه گشودن سوگندهایتان را (در این گونه موارد) روشن ساخته؛ و خداوند مولای شماست و
او دانا و حکیم است. (۶۶: ۲)
(۶) قُل لَّن یُصِیبَنَا
إِلَّا مَا کَتَبَ اللَّهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ
الْمُؤْمِنُونَ ﴿التوبة: ٥١﴾
بگو:
«هیچ حادثهای برای ما رخ نمیدهد، مگر آنچه خداوند برای ما نوشته و مقرّر داشته است؛
او مولا (و سرپرست) ماست؛ و مؤمنان باید تنها بر خدا توکّل کنند!» (۹: ۵۱)
(۷) ذَٰلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِینَ آمَنُوا وَأَنَّ الْکَافِرِینَ لَا
مَوْلَىٰ لَهُمْ ﴿محمد: ١١﴾
این
برای آن است که خداوند مولا و سرپرست کسانی است که ایمان آوردند؛ امّا کافران مولایی
ندارند! (۴۷: ۱۱)
(۸) وَإِن تَوَلَّوْا
فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَوْلَاکُمْ نِعْمَ الْمَوْلَىٰ وَنِعْمَ النَّصِیرُ ﴿الأنفال: ٤٠﴾
و
اگر سرپیچی کنند، بدانید (ضرری به شما نمیرسانند؛) خداوند سرپرست شماست! چه سرپرست
خوبی! و چه یاور خوبی! (۸: ۴۰)
(۹) فَالْیَوْمَ لَا
یُؤْخَذُ مِنکُمْ فِدْیَةٌ وَلَا مِنَ الَّذِینَ کَفَرُوا مَأْوَاکُمُ النَّارُ
هِیَ مَوْلَاکُمْ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ ﴿الحدید: ١٥﴾
پس
امروز نه از شما فدیهای پذیرفته میشود، و نه از کافران؛ و جایگاهتان آتش است و همان
سرپرستتان میباشد؛ و چه بد جایگاهی است! (۵۷: ۱۵)
(۱۰) هُنَالِکَ تَبْلُو
کُلُّ نَفْسٍ مَّا أَسْلَفَتْ وَرُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا کَانُوا یَفْتَرُونَ
﴿یونس: ٣٠﴾ :: در آن جا، هر کس عملی را که قبلاً انجام داده است، میآزماید. و همگی بسوی
«اللّه» -مولا و سرپرستِ حقیقی خود- بازگردانده میشوند؛ و چیزهایی را که بدروغ همتای خدا قرار داده
بودند، گم و نابود میشوند! (۱۰: ۳۰)
(۱۱) إِن تَتُوبَا
إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُکُمَا وَإِن تَظَاهَرَا عَلَیْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِیلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِینَ
وَالْمَلَائِکَةُ بَعْدَ ذَٰلِکَ ظَهِیرٌ
﴿التحریم:
٤﴾ :: اگر
شما (همسران پیامبر) از کار خود توبه کنید (به نفع شماست، زیرا) دلهایتان از حق منحرف
گشته؛ و اگر بر ضدّ او دست به دست هم دهید، (کاری از پیش نخواهید برد) زیرا خداوند یاور
اوست و همچنین جبرئیل و مؤمنان صالح، و فرشتگان بعد از آنان پشتیبان اویند. (۶۶: ۴)
(۱۲) وَضَرَبَ اللَّهُ
مَثَلًا رَّجُلَیْنِ أَحَدُهُمَا أَبْکَمُ لَا یَقْدِرُ عَلَىٰ شَیْءٍ وَهُوَ کَلٌّ
عَلَىٰ مَوْلَاهُ أَیْنَمَا یُوَجِّههُّ لَا یَأْتِ بِخَیْرٍ هَلْ یَسْتَوِی هُوَ
وَمَن یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَهُوَ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ ﴿النحل: ٧٦﴾ :: خداوند مثالی (دیگر) زده است:
دو نفر را، که یکی از آن دو، گنگ مادرزاد است؛ و قادر بر هیچ کاری نیست؛ و سربار صاحبش
میباشد؛ او را در پی هر کاری بفرستد، خوب انجام نمیدهد؛ آیا چنین انسانی، با کسی
که امر به عدل و داد میکند، و بر راهی راست قرار دارد، برابر است؟! (۱۶: ۷۶)
(۱۳) لَا یُکَلِّفُ
اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا لَهَا مَا کَسَبَتْ وَعَلَیْهَا مَا اکْتَسَبَتْ
رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِینَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلَا تَحْمِلْ
عَلَیْنَا إِصْرًا کَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلَا
تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنتَ مَوْلَانَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ
الْکَافِرِینَ ﴿البقرة: ٢٨٦﴾
خداوند
هیچ کس را، جز به اندازه تواناییش، تکلیف نمیکند. (انسان،) هر کار (نیکی) را انجام
دهد، برای خود انجام داده؛ و هر کار (بدی) کند، به زیان خود کرده است. (مؤمنان میگویند:)
پروردگارا! اگر ما فراموش یا خطا کردیم، ما را مؤاخذه مکن! پروردگارا! تکلیف سنگینی بر ما قرار
مده، آن چنان که (به خاطر گناه و طغیان،) بر کسانی که پیش از ما بودند، قرار دادی! پروردگارا! آنچه طاقت تحمل آن را نداریم،
بر ما مقرّر مدار! و آثار گناه را از ما بشوی! ما را ببخش و در رحمت خود قرار ده! تو
مولا و سرپرست مایی، پس ما را بر جمعیّت کافران، پیروز گردان! (۲: ۲۸۶)
(۱۴) وَجَاهِدُوا
فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاکُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَیْکُمْ فِی الدِّینِ
مِنْ حَرَجٍ مِّلَّةَ أَبِیکُمْ إِبْرَاهِیمَ هُوَ سَمَّاکُمُ الْمُسْلِمِینَ مِن قَبْلُ
وَفِی هَٰذَا لِیَکُونَ الرَّسُولُ شَهِیدًا عَلَیْکُمْ وَتَکُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى
النَّاسِ فَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّکَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلَاکُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَىٰ وَنِعْمَ النَّصِیرُ ﴿الحج: ٧٨﴾
:: و در راه خدا جهاد کنید، و حقّ جهادش
را ادا نمایید! او شما را برگزید، و در دین (اسلام) کار سنگین و سختی بر شما قرار ندارد؛ از آیین پدرتان ابراهیم پیروی
کنید؛ خداوند شما را در کتابهای پیشین و در این کتاب آسمانی «مسلمان» نامید، تا پیامبر گواه بر شما باشد، و شما گواهان
بر مردم! پس نماز را برپا دارید، و زکات را بدهید، و به خدا تمسّک جویید، که او مولا و سرپرست شماست! چه مولای خوب، و چه
یاور شایستهای! (۲۲: ۷۸)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
آیا میدانید و باور میکنید و لذت می برید و ... که تمامی موارد فوق و صدها
و حتی هزاران مورد دیگر با مضامین خاص، فقط 12 و 14 بار تکرار شده اند !!!؟؟؟
لطفًا و حتمًا خودتان در آدرسهای ذیل جزییات بیشتر را تحقیق نمایید تا به مرحله یقین برسید، ان شاء الله.